Eğitim tarihi, faydalandığı ve ortak paydada buluştuğu pek çok disiplinle birlikte tarih ve eğitim bilimlerinin kesişim noktasında konumlanan multidisipliner bir alandır (Güven, 2021; Akyüz, 2011, s. 2). Türkiye’de bu alanın müstakil bir disiplin olarak gelişiminde, amaç, vizyon, misyon, temel kavramlar, araştırma kapsamı, sınırları, konu, kaynak ve metodolojisi gibi unsurların bütüncül bir çerçevede henüz yeterince tanımlanmamış olduğu gözlemlenmektedir (Meşeci Giorgetti, 2021; Gündüz, 2018; Cücük ve Doğan, 2018b; Şahin, 2018; Somel, 2010; Ergün, 2008; Öztürk, 2008).

Tarih bölümlerindeki eğitim tarihi araştırmalarının, araştırmacıların eğitim bilimleri formasyonundan yoksunluğu nedeniyle eksik kaldığı ve eleştirildiği bilinmektedir. Bu durum, tarih alanındaki araştırmacıların eğitim bilimleri bilgi, kuram ve yaklaşımlarına hakimiyetinin önemini vurgulamaktadır. Aynı zamanda, eğitim bilimleri bölümlerinde çalışan eğitim tarihi araştırmacılarının, eski yazılı metin dillerine ve dönemin tarihsel veri kaynaklarına erişim ve bunları inceleme becerilerine sahip olmaması da eleştirilere yol açmaktadır. Dolayısıyla, eğitim tarihi araştırmacılarından beklenen, eğitim bilimleri formasyonu ile tarihçilik kimliklerini bütünleştirerek her iki alana da hakim bir şekilde araştırma yapabilmeleridir. Ancak, Türkiye’deki eğitim tarihi alanının mevcut durumu, bu beklentinin henüz yeterince karşılanmadığını göstermektedir (Cücük ve Doğan, 2018b).

Mevcut araştırmaların genellikle eğitim bilimleri perspektifinden yoksun, tarihi yönü ağır basan veya tarih biliminin metodolojik imkanlarından uzak, eğitim bilimleri yönü ağırlıkta olan çalışmalardan oluştuğu görülmektedir. Bu durumun temel nedenlerinden biri, alanın konu, kaynak ve metodolojisi ile birlikte diğer temel özelliklerine dair yeterli incelemelerin yapılmamış olmasıdır. Alanın kuramsal, kavramsal ve metodolojik çerçevesi bilimsel araştırmalarla yeterince çizilmemiş, temel ilkeleri belirlenmemiştir (Cücük, 2021). Dolayısıyla bu durumun sonuçlarından biri olarak eğitim tarihi alanındaki bilhassa genç araştırmacılar bu konuda büyük bir kafa karışıklığı yaşadıkları ve araştırma süreçlerini doğru şekilde tasarlama-uygulama noktasında akademik yönlendirmeye şiddetle ihtiyaç duydukları belirtilebilir.

Türkiye’deki eğitim tarihi araştırma alanına yönelik olarak ifade edilen sorunlar, eksiklikler bu eğitim etkinliği önerisinin esas çıkış noktasını oluşturmaktadır. Bu eğitim etkinliği, Türkiye’deki eğitim tarihi alanına yönelik bu sorunlar ve eksikliklerden yola çıkarak tasarlanmıştır. Amacı, eğitim tarihi disipliniyle ilgilenen veya eğitim tarihi araştırma süreçlerine ilgi duyan lisansüstü öğrencilere yönelik konu, kaynak ve metodoloji belirleme süreçlerini esas alan uygulamalı bir araştırma tasarımı eğitimi vermektir. Bu eğitim, teorik bilgileri örnek ve uygulamalarla desteklemenin yanı sıra genç araştırmacıların eğitim tarihi araştırma süreçlerine dair teorik bilgi eksikliklerini gidermeyi ve beceri ve donanımlarını geliştirmeyi akademik danışmanların rehberliğinde hedeflemektedir. Ayrıca, araştırma-uygulama süreçlerinde karşılaşılan sorunların çözümüne katkıda bulunulması beklenmektedir.

Öte yandan bir bilim alanının kurumsallaşması o bilim alanındaki araştırmacıların bir araya gelmeleri ve paylaşımda bulunmalarıyla anlam ve zenginlik kazanır. Eğitim tarihi araştırma alanının Türkiye’deki serüveni her ne kadar 1960’lı yıllara dayansa da henüz eğitim tarihi alanının müstakil bir bilim dalı olarak henüz kurumsallaşamadığı açıktır. Eğitim Tarihi alanına bakıldığında araştırmaları ve araştırmacıları bir araya getirecek özellikte eğitim ve işbirliğine yönelik platformların mevcut olmadığı ifade edilebilir. Özellikle büyük ve merkezi şehirlerin dışındaki üniversitelerde akademik kariyerlerini ilerletmeye çalışan yüksek lisans ve doktora düzeyindeki eğitim tarihi araştırmacıları için bu türden platformların eksikliği oldukça hissedilen bir vakıadır. Bu noktada Eğitim Tarihi Akademisi alan uzmanı eğitim tarihçileri ile lisansüstü genç eğitim tarihi araştırmacılarını bir araya getirerek onların sosyo-akademik paylaşımlarını artırabilecekleri bir platform olarak işlev görecektir.

Belirtilen amaçlar ve hedefler doğrultusunda özgün bir değer taşıyan bu eğitim etkinliği, alandaki genç araştırmacılar için konu, kaynak ve metodoloji boyutlarında uygulamalı bir araştırma tasarımını ihtiva eden kapsamlı bir içerikle planlanmıştır. Etkinlik boyunca, katılımcılar eğitim tarihi araştırmalarında kullanılabilecek farklı yöntem ve yaklaşımları öğrenecek, alan uzmanlarıyla etkileşimde bulunarak oluşturmuş oldukları araştırma tasarımlarını geliştirecek ve bu tasarımları akademik ürünlere dönüştürme fırsatı yakalayacaklardır.

“Eğitim Tarihi Akademisi: Konu, Kaynak ve Metodoloji Eğitimi” başlıklı eğitim etkinliği TÜBİTAK BİDEB tarafından uygun görülüp desteklendiği takdirde gerçekleştirilecek olup, katılımcılardan ve eğitmenlerden herhangi bir ad altında ücret talep edilmeyecektir. İstanbul dışından gelen katılımcı ve eğitimcilerin konaklama ve ulaşım masrafları ile tüm katılımcı ve eğitimcilerin yemek masrafları TÜBİTAK’ın öngördüğü ve etkinlik bütçesinin yettiği kadarıyla etkinlik bütçesinden karşılanacaktır.